Deze toevoeging leunt eigenlijk nog aan bij de vorige blog ivm: 'Tekstverwerkers'
Ik daagde u toen uit om over het gebruik van tekstverwerkers na te denken. Dit heb ik zelf ook gedaan. En ook eens in mijn dagelijks gebruik hierover zitten kijken en dit is wat ik ontdekt heb:
Het eerste nadeel dat ik gevonden heb ik het gebruik van 'Spelling -en grammaticacontrole". Bij de meeste tekstverwerkers die zich specialiseren in gewoon 'platte' teksten is dit niet in verwerkt. Dit uiteraard om de programma's klein en vlot te houden. Zonder de 'laatste spellingsregels' om de zoveel tijd te moeten 'binnenhalen'.
Maar heeft men dit echt wel nodig? Vroeger had men dit ook niet, toch?
Ik weet nog dat de meeste stencils op school die we kregen nog getypt waren met een typemachine. Je kent ze misschien wel nog: zo eentje die je nu enkel nog op tv in oude films of series zoals Mad Men ziet. Hier had men geen foutverbeteringssysteem in verwerkt zitten. Noch een spelling -en
grammatica verbeteraar.
De hedendaagse mens is lui geworden door 'Word' vind ik als bedenking hierop.
Men kijkt niet meer naar de spelling of dergelijke want als men iets mis typt komt er wel een 'rood lijntje' onder. Ach we zien dat wel als we een fout typen. We denken niet meer voor onszelf! Zo ook voor iedere zin te beginnen met een hoofdletter. Ach, 'Word' of 'OpenOffice.org' doet dat wel voor ons.
Te lui om de 'Shift-toets' in te drukken na elke punt, vraagteken of uitroepingsteken ja!
Dus dat eerste nadeel is eigenlijk ergens terug een voordeel. Leer terug nadenken wat je schrijft of typt!
Mijn lebensgefartin vroeg me onlangs een vraag zoals men wel al eens vaak te horen zult krijgen: "Wordt dat met één N of twee N'en geschreven?"
"Ghoh" ,antwoordde ik. "Ik ben niet zeker, ik zal het eens proberen."
Ik opende snel 'Writer' van 'OpenOffice.org' op de computer en typte het woord.
Er kwam geen rood lijntje onder... ik typte er een N bij voor controle en wachtte even.
Nu kwam er een rood lijntje onder het woord te staat. Even controleren met een rechtermuisklik... Ja het is met één N"
Vroeger moest men de woordenboek uit de kast halen en het daar in opzoeken als men zeker wou zijn. Hoeveel jonge koppels vandaag de dag zouden er een Nederlandstalige woordenboek in de boekenkast hebben staan? Of zelf nog de minderheid die een boekenkast hebben! Wat een zonde.
Maar zo staaf ik mijn thesis dat de mensen op zulke vlakken veel te lui zijn geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten