Na lang twijfelen heb ik besloten om een volledig nieuwe blog aan te maken.

Wees welkom!

Openluchtfuif - the day after

Uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Over de openluchtfuif heb ik het nu uiteraard.
Een paar keer heb ik me geërgerd door roepende jongeren, maar dit kan ik op mijn beide handen tellen. Mijn lebensgefärtin had meer schrik als ik. En ik moest van haar de hele nacht 'wacht' houden. Dus ik met helm en geweer in aanslag in een zetel in de tuin met een pint in m'n handen heb ik zitten luisteren naar de muziek en naar de voorbij gangsters zitten kijken.

Internet paranoide

Ik ben op veel zaken vrij paranoïde. In het echte leven, alsook in zake internet. Deze blog kan je ergens langs die zijde dan ook aanzien als een soort therapie om mijn schroom te overwinnen. Deels als anoniem me vrij te geven en om zo mijn gedachten en gevoelens de vrije loop te kunnen geven.
Raar vind ik want vroeger was ik vrij los op het internet. Van jongs af aan had ik m'n eigen computer en zo ook een eigen e-mailadres en internetverbinding.
Ik gebruik expres de term 'verbinding' want ik weet nog dat het via een inbelfunctie ging met de modem.
En eerst niet 'internet' maar een postadres via een BBS, Bulletin Board System.
Later zal ik hierover misschien wel eens verder over uitweiden.

Later toen we thuis effectief een internet verbinding hadden had ik al snel een hotmailadres (allereerst nog enige tijd een DMA, Digitale Metropool Antwerpen, adres)
En ook een ICQ account. Toen het enige 'programma' waarmee je vrienden kon toevoegen, en chatten hierdoor. Buiten IRC gerekend met de effectieve chatrooms uiteraard.
Nu heb ik het over de periode vóór dat MSN bestond. Jeetje wat klink ik nu toch weer oud.

Wat nu eigenlijk mijn punt is, is dat ik al van m'n jeugd 'op internet zit'. Zelf een site gemaakt. Allemaal wel jeugdig en al, niks ernstig.
Ik had toen zo iets van: "Hallo wereld, zie je wel: ik besta!".

Waarover ik nu spreek is anno midden de jaren 90. Nu toch al een 17 jaar geleden!
Alles was goed, tot zo'n 5 jaar geleden. Ik kreeg een mail van een collega van waar ik toen werkte om te zeggen dat hij getuige was geweest van een 'uitlach sessie'. Het bleek dat er iemand (een rotte appel) me gegoogled had en zo op allerlei sites foto's en chatlogs van me gevonden had. Hiermee waren ze me mee dus aan het uitlachen.
Enige tijd later werd ik geroepen om op gesprek met de baas te komen. Bleek dat ze 't één en 't ander doorgestuurd hadden naar hem want hij wist er dus ook al van. Daar ging m'n reputatie en geloofwaardigheid in het bedrijf.
Facebook had ik toen nog niet (bestond het toen al wel in België?). Nu vandaag de dag wordt je om de oren geslagen met artikels in magazine's of/en online met het onderwerp dat je 'voorzichtig' moet zijn met wat je online zet.
Ik heb toen erna veel tijd gespendeerd in het zoeken naar pagina's van me om te verwijderen en deze ook in Google te laten verwijderen.
Nu jaren later is het me gelukt, maar ik voel dat ik die uitlaatklep toch mis.

Daarom heb ik dus deze blog in het leven geroepen. En nu begrijpt u ook dat ik hier geen al te persoonlijke informatie opzet en onder een pseudoniem blog.

Enfin, ik hoop dat u het hier interessant lezen vind en u besluit nog eens terug te komen kijken naar de nieuwe entrees.

Openluchtfuif

Ach gedver, morgen is het hier in de straat 'openluchtfuif'.

Elk jaar op de laatste vrijdag van juni is het te Nieuwkerken een groots opgezet evenement door alle jeugdbewegingen samen. KLJ, Chiro, Scouts, ...
Vorig jaar kwam er maar liefst ruim achtduizend jongeren af naar De Schakel voor de jaarlijkse openluchtfuif.

Vroeger ben ik er nog naartoe geweest. Eerst toen ik 16 en 17 jaar oud was voerde m'n pa me er naartoe met de wagen. Het laatste stuk ging ik te voet want m'n vrienden mochten m'n pa toch niet zien?
Later ging ik te voet naar de fuif. Dan moest m'n pa me 's nachts niet meer komen halen. Ik was volwassen en had toch geen uur meer om thuis te zijn dan.
De regeling was toch wel altijd zo: Ik mocht vrijdagnacht of zaterdagnacht zo lang wegblijven als ik wou vanaf m'n 18de. Als ik maar om 12u aan de tafel beneden zat. Kwam ik toen om 4u thuis dan had ik toch nog m'n 8u slaap dus zo vreselijk was dat nu ook weer niet.

Maar ik wij uit. Waarover het ging dat er tussen die duizenden feestvierders ontzettend veel dronken jongeren zitten. En jongeren samen steken heel wat uit toch?
Eens roepen op straat. Een leeg blikje wegwerpen in de voortuin van een buurtbewoner. Met mij bleef het alleszins nog deftig. Maar er waren er bij die een oprit op renden om tegen een muur of plant aan te plassen. Of tegen een brievenbus. Jongeren die niet tegen de drank konden en overgaven.

Nu woon ik sinds vorig jaar nu toch wel toevallig in die straat waar die fuif plaats vind.

Een heel jaar nog geen erg in gehad, maar nu slaat de schrik me om het hart...
Morgen ben ik zo'n zure hufter die met een gebalde vuist naar de voorbije gang(st)ers opsteekt en roept naar het jonge 'krapuul'. Jee ik word oud.

Nieuwe impuls

Lang geleden

Om eerlijk te zijn was ik deze blog uit het oog verloren.

De laatste tijd lees ik heel wat blogs en kom ik ook veel nieuwe blogs te kennen via via. Mede door een verandering in mijn werkritme voel ik een nieuwe impuls om dit dan terug te beginnen. Bloggen.
Nu niet dat ik zo'n fantastisch spannend leven heb, doch heb ik veel aan mijn hoofd. En mede dit kan ik het misschien wel allemaal van me af schrijven. Uit m'n hersens door m'n vingers het toetsenbord in, en dan zo uit mijn gedachten.

Laten we het toch proberen vol te houden deze keer.